Zwevend als een maagdelijk tafellaken
De zestiger Amaury wordt op het terras van Hotel Métropole in Brussel aangesproken door de twintiger Bastien, omdat hij volgens hem zo op Jean Marais lijkt. Amaury is geflatteerd door de gedachte dat hij lijkt op de Franse acteur, vriend van Jean Cocteau. ‘Ik haalde een hand door mijn kapsel, als om er mij van te verzekeren dat het er nog wel degelijk was, of het niet toch een beetje de coupe van die Jean Marais benaderde.’ (meer…)